Հարցն այն է, որ «Ֆլայ Արնայի» 49 տոկոսն էլ պատկանում է Air Arabia-ի մեկ այլ դուստր ձեռնարկության՝ արաբական International Business Company (FZE)-ին, եւս 49 տոկոս պատկանում է Հայաստանի պետական հետաքրքրությունների ֆոնդին (ԱՆԻՖ), իսկ մնացած 2 տոկոսի տերը լիբանանահայ տնտեսագետ, գործարար Վարուժան Ներգիզյանն է: Մյուս կողմից՝ «Ֆլայ Արնան» կառավարող ընկերությունը եղել է հենց Air Arabia-ն: Այսինքն՝ վերջինս իր իռլանդական դստեր միջոցով սնանկության է տարել «Ֆլայ Արնային», որի կառավարիչը հենց ինքն էր, սակայն կառավարման հարցերի շուրջ 2023-ի աշնանից հակասության մեջ էր հայկական կողմի (ԱՆԻՖ/ՀՀ կառավարություն) հետ:
Այսպիսով՝ 2025 թ. փետրվարի 10-ից պարտատերերն սկսել են ներկայացնել իրենց պահանջները: Մարտի 14-ին սնանկության գործով կառավարիչ Սոֆյա Դավթյանը դատարան է ներկայացրել պահանջների նախնական ցուցակը, որը հետո որոշակի փոփոխությունների է ենթարկվել:
Վերջնական ցուցակը դատարանը հաստատել է մայիսի 12-ին: Դրանում տեղ է գտել 42 պահանջ, ընդ որում՝ բոլորը չապահովված պահանջներ են (ապահովված են համարվում այն պահանջները, որոնք ծանրաբեռնված են գրավով կամ երաշխիքով (երաշխավորությամբ): Պարտատերերը գլխավորապես ֆիզիկական անձինք են՝ «Ֆլայ Արնայի» նախկին աշխատակիցները, որոնց աշխատավարձերն այդպես էլ չեն վճարվել: Վերջիններիս պահանջների չափը տատանվում է 625 հազարից մինչեւ 11 մլն դրամի սահմաններում: Նախկին աշխատակիցների պահանջները, ինչպես սահմանված է «Սնանկության մասին» օրենքում, ընդգրկված են «գ» հերթում:
Պարտատերերի մեջ կան նաև մի քանի ընկերություններ՝ հայկական ու արտասահմանյան, այդ թվում՝ օդանավերի վարձատու Impact Aviation Services Limited-ը (ընդհանուր պահանջի չափը՝ շուրջ 780 հազ. դոլար), ինչպես նաեւ ավիացիոն ոլորտին ՏՏ ծառայություններ մատուցող արաբական Information Systems Associates FZE-ն (628 հազ. դոլար), որոնք երկուսն էլ Air Arabia-ի դուստրերն են:
Մանրամասները սկզբնաղբյուր կայքում: