Աղոթքը մեր մարդ մնալու պայքարն է
Չնայած որ աղոթը շնորհ է, պահանջում է նաև ջանք: Մեր աղոթքներն Աստծո կամքը չեն կարող փոխել, բայց կարող են փոխել մեր կյանքն՝ Աստծո կամքի համաձայն:
Ես հիշում եմ, որ փոքր տարիքում հաճախ էի աղոթում, և մեծ էր վստահությունը, որ Աստված լսում է ինձ: Ճեմարանում աղոթական կյանքը դարձավ մեր առօրյա կարգուկանոնի մի մաս: Զանգը հնչում էր, ու շտապում էինք ժամերգության, դասը սկսելուց առաջ՝ աղոթք, քնելուց առաջ՝ աղոթք: Այստեղ ամեն բան ավելի խիստ էր: Նույնիսկ այդ խստության մեջ ակնհայտ էր Աստծո սերը, մանավանդ՝ Սուրբ Պատարագների ժամանակ: Սակայն կար ներքին պայքար, որ այդ աղոթքները չդառնան սովորական ու մեխանիկական: Սակայն ընդհանրական աղոթքի ժամանակ, երբ քո ընկերը կողքիդ աղոթում էր նաև քեզ համար, օգնում էր այդ «սովորականը» հաղթահարել: Աղոթքը երբեք սովորական չի դառնում, երբ քո կողքինը սիրով ու հոգատարությամբ աղոթում է նաև քեզ համար: Սիրո մեջ ամեն ինչ նոր է, ինչը ենթադրում է պայքար:
Նույնիսկ այն դեպքում, երբ աղոթքը դառնում էր պարտականություն, չէինք կորցնում հույսը, որ Աստված մեզ լսում է և կօգնի մեզ էլ՝ լսելու մեր աղոթքը: Այդ դեպքում մենք նման էինք երեխայի, ով ուզում է խոսել, բայց բառապաշարը չի բավարարում:
Երբեմն լինում է, որ աղոթում ես ու վստահ չես, որ Աստված լսում է, ու մեղադրում ես ինքդ քեզ: Աղոթքի մեջ կարևոր չէ՝ դու մեղավոր ես, թե ոչ, առաջին հերթին կարևոր է՝ ինչպես են հարաբերություններդ Աստծո հետ: Աստված և մարդ տարբեր են, ու այդ հարաբերության մեջ առկա դժվարությունները բնական են: Փոխհարաբերությունների մեջ առկա խնդիրները դյուրությամբ չեն լուծվում: Հասկանալի է, մենք անարաժան ենք, բայց միայն անարժանության զգացումը չի օգնի հարաբերություն կառուցել Աստծո հետ: Մանավանդ, որ Աստված չի նայում մեր անարժանությանը, այլ մեր ձգտումին՝ Իր հետ հաշտվելու ու կատարելության ձգտելու: Եթե ցանկանում ենք հաշտվել և անկեղծ հարաբերություն կառուցել Աստծո հետ, կարևոր են մեր մեջ նոր որակների բացահայտումը: Այստեղ ջա՛նք է պետք:
Աղոթքը պայքար է, ու ոչ միայն աղոթքը, սերը, հոգածությունը, Աստծո պատգամները պահելը…: «Ինչպե՞ս սովորել աղոթել»,- հաճախ էի հարցնում ու հստակ պատասխան չստանալով՝ պարզապես աղոթում էի:
Աստված համբերատար է, բայց մենք էլ պիտի Իր հանդեպ լինենք համբերատար: Օրինակ՝ անհետաքրքիր է շփվել այն մարդու հետ, ով քեզ հետ խոսում է ցածր ձայնով կամ պարզապես չի խսում: Աստծո պարագային կարևոր է, որ Նրա լռությունը գնահատենք, Աստված իրավունք ունի չպատասխանելու, իսկ ես իրավունք չունեմ չաղոթելու, քանի որ աղոթքն իմ՝ մարդ լինելու պայքարն է:
Աղոթքի ժամանակ պետք չէ կտրվել իրականությունից: Հակառակը, կարևոր է հասկանալ, որ աղոթքի միջոցով Աստված հայտնվում է մեր կյանքում: Մենք Աստծուն ենք ներկայացնում մեր բոլոր խնդրները, դժվարությունները և հայցում, որ Տերը օգնի այլ հայացքով նայելու այդ ամենին:
Աղոթելու համար կարևոր է նաև ժամանակը: Եթե մի բան փորձում ես անել ու ցանկանում, որ լավ ստացվի, ապա պետք է օրվա մեջ հստակ ժամանակ տրամադրել և աշխատել ինքդ քեզ վրա: Աղոթքն էլ հոգևոր աշխատանք է, որի համար կարևոր է ժամանակը: Երբ մենք առողջ ենք, ամեն բան լավ է մեր կյանքում, միշտ զբաղված ենք առօրյա հոգսերով: Իսկ երբ դժվարությունների մեջ ենք, հիշում ենք Աստծուն: Հենց այդ ժամանակ ենք հասկանում, որ կյանքում գլխավորը ես չեմ, այլ՝ Աստված:
Եսայի քհն. Արթենյան
Քարից մինչև արձան. Գիտնականները առաջին անգամ ցույց են տվել Զատկի կղզում մոայիի ստեղծումը
Մայր Աթոռի հայտարարությունը
Զորականում ուսանողին ծեծի ենթարկած դեռահասներն ազատության մեջ են
44-օրյա պատերազմը սկսվել է երկու պատճառով․ Հայաստանի խորհրդարանի փոխնախագահ
54-ամյա Քրիստինա Օրբակայտեն լողազգեստով ցուցադրել է կազմվածքը
Խիստ ծանր հիվանդություններից բացի բոլորը պետք է զորակոչվեն բանակ․ Գեղամ Նազարյան
Հայտնի է երկրի ամենախիտ բնակեցված քաղաքը
Քեյթ Միդլթոնը բացահայտել է իր արտաքինի մասին զարմանալի գաղտնիք
«Միսս Անգլիա» մրցույթում առաջին բացահայտ նույնասեռական հաղթողը պատմել է, որ իրեն «ծաղրել են» իր սեռա...
«Հերյուրանք է». Գագիկ Բեգլարյանը՝ Ավինյանի համար ձայներ ապահովելու եւ փողերի լվացման մասին