Ինչու են աշխարհի մի շարք երկրներ քաղաքացիներին պարտադրում դիմակ կրել, մինչդեռ մյուսները դա անիմաստ քայլ են համարում. BBC
Ամբողջ աշխարհում նոր տեսակի կորոնավիրուսի բռնկումից հետո իրարամերժ կարծիքներ են տարածվում որպես պաշտպանիչ միջոց բժշկական դիմակների օգտագործման վերաբերյալ, գրում է BBC-ն։
Մինչ ասիական մի շարք երկրներում պաշտպանիչ դիմակներ կրելը պարտադիր է, իսկ չկրելն անգամ՝ պատժելի, ապա Մեծ Բրիտաիայում, Ավստրալիայում, ԱՄՆ-ում, Սինգապուրում միանգամայն թույլատրելի է համավարակային այս ծանր իրավիճակում առանց դիմակների փողոց դուրս գալը։
Կորոնավիրուսի բռնկման հենց սկզբում Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպությունը հայտնել է, որ դիմակներ պետք է կրեն վարակակիրները և նրանք, ովքեր սերտ շփման մեջ են հնարավոր վարակակրի հետ։
Այս երկու դեպքից բացի, դիմակ կրելու անհրաժեշտություն չկա, և դրա համար մի քանի հիմնական պատճառներ կան․ առաջինն այն է, որ դիմակն այնքան էլ վստահելի պաշտպանություն չի կարող ապահովել: Վարակը հիմնականում փոխանցվում է կաթիլների և «վարակված» մակերեսին դիպչելու արդյունքում, ուստի՝ դիմակը կարող է ձեզ միայն մոտ գտնվող անձանց փռշտոցից կամ հազից պաշտպանել։ Այդ պատճառով էլ մասնագետները նշում են, որ ձեռքերն օճառով և ջրով հաճախ լվանալը շատ ավելի արդյունավետ միջոց է պաշտպանվելու համար: Բացի այդՙ դիմակի օգտագործման կարևորագույն կետերից է դրա ճիշտ հեռացումը դեմքից՝ խուսափելով վարակի՝ դիմակից ձեռքերին փոխանցումից:
Միևնուն ժամանակ Չինաստանում, Հոնկոնգում, Ճապոնիայում, Թաիլանդում, Թայվանում մարդկանց մեջ արմատացած է դիմակ կրելու մշակույթը, քանի որ ենթադրվում է, որ անգամ առողջ մարդը կարող է վարակակիր լինել, և բոլոր դեպքերում պետք է պաշտպանվել։ Այս մշակույթն այս երկրներում ձևավորել է դեռևս ՍԱՐՍ վարակի տարածման ժամանակ, և վարակվելու վախն ու կանխարգելիչ միջոցները դեռևս ամուր նստած են մարդկանց հիշողություններում։
Հարավարևելյան Ասիայում մարդիկ նույնիսկ նախընտրում են տնից դուրս գալուց դիմակ կրել օդի աղտոտվածության պատճառով. դիմակները կազմում են մարդկանց առօրյա հագուստի մի մասը։
Սինգապուրն իր հերթին հորդորել է հանրությանը դիմակներ չկրել՝ դրանցով առողջապահական ոլորտի աշխատակիցներին ըստ հավուր պատշաճի ապահովելու համար: Այս երկրում մարդիկ խորը վստահություն ունեն կառավարության նկատմամաբ, ուստի հետևում են այս խորհուրդներին։
Երկու հասարակություններն այս օրերին հաճախ են միմյանց հասցեին քննադատական հայտարարություններ անում «բավարար չափով զգուշավորություն չցուցաբերելու» կամ «ոչ արդյունավետ միջոցներ ձեռնարկելու» վերաբերյալ՝ հարցականի տակ դնելով ԱՀԿ խորհուրդներն ու հայտարարությունները։