Եթե մերն է` վատն է, եթե ամերիկացիներինը, արաբներինը կամ եվրոպացիներինը` անթերի
Երեկ Հայաստանի Կենտրոնական բանկը ներկայացրել է երրորդ սերնդի թղթադրամների էսքիզները, ինչն էլ քննարկումների թեմա է դարձել: Ավելի ճիշտ, ոչ թե քննարկումների, այլ ծաղրուծանակի: Շատ շատերն իրենց պարտքն են համարում ծաղրել, հեգնել, պախարակել անգամ շահարկում են եկեղեցու թեման, թե ինչ գործ ունի եկեղեցին թղթադրամի վրա:
Իրականում թղթադրամները գրեթե ոչնչով չեն տարբերվում այլ երկրների թղթադրամներից, անգամ ավելի լավն են նայվում, քան երկրորդ սերնդինը, բայց դա չէ կարեւորը: Ուշադրության է արժանի այն, թե ինչ մեծ ոգեւորությամբ են ծաղրում մեր պետականության հիմնական խորհրդանիշերից մեկին: Ուրախանալու փոխարեն, որ մենք ունենք պետություն, որը դրամ է հատում, մենք զբաղվում ենք մի գործով, որը, մեղմ ասած, պատիվ չի բերում որեւէ մեկին:
Ծաղրել սեփական դրամը, եկեղեցին, բանակը: Սա առաջընթացի ճանապարհ չէ: Եթե չհաշվենք Կիլիկիան Հայաստանը, ապա Հայաստանում դրամ հատվել է միայն Արշակունի թագավորների ժամանակ (Բագրատունիները դրամ հատելու իրավունք չեն ունեցել): Հիմա, մոտ 1700 տարի անց մենք ունենք մեր դրամը, բայց կարծես դա շատերին հանգիստ չի տալիս: Եւ սկսել են ծաղրել հատուկ դիտավորությամբ` արժեզրկել հայաստանյանը, հայկականը: Շատերն էլ թութակի նման թստաֆետի փայտիկը վերցրած շտապում են կրկնել:
Հարգելի քննադատներ, իսկ դուք ուսումնասիրել եք դոլարը, ավստրալիական դոլարը, եվրոն, արաբական տարբեր երկրների թղթադրամները: իսկապես ամոթ է: Ձեր պահվածքով, գործելաոչով անգամ քննադատությունն եք արժեզրկում: Այսպես չի կարելի:
Top-News.am