Ազգ-բանակին այլընտրանք չկա
Հայոց ցեղասպանությունը թուրքերի ազգային քաղաքականությունն է եղել ու կա: Իսկ թուրքերը նախանձելի հետևողական են իրենց պլանների իրագործման առումով ու բավականին անկեղծ հայտարարում են այդ մասին, բայց հայերից ոմանք չեն ուզում լսել ու հասկանալ:
Օրինակ, եթե համեմատենք հրեաների ցեղասպանության հետ, ապա կտեսնենք, որ ցեղասպանությունը իրականացրել է կոնկրետ նացիստական վարչակարգը: Դրանից առաջ ու հետո հրեաներին չեն ճնշել, չեն կոտորել: Գրեթե նույն իրավիճակն է մյուս բոլոր ցեղասպանությունների պարագայում:
Բայց հայերին իրենց սեփական հայրենիքում կոտորել է սուլթանական վարչակաչգը, դրանից հետո` երիթուրքերը, երիթուրքերից հետո քեմալական վարչակարգը, ձեռքերը հնար լինի նույնը էրդողանական վարչակարգը կանի: Այնպես որ թուրքերի Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչումն ու փոխհատուցումը պետք է լինի հայկական պետության թիվ մեկ խնդիրը, որին զուգահեռ պետք է ստեղծել խիստ ռազմականացված ու զարգացող պետություն, որը կլինի միակ երաշխիքը, որը թուրքական յաթաղանը էլի չի հասնի մեր վզերին: Իսկ «խաղաղության դարաշրջանը» փաթեք ու գցեք կռիշը, հեղինակների հետ միասին: