Լեռնային Ղարաբաղի հանդեպ Ադրբեջանի ցեղասպան գործողությունները կանգնեցնելու կոչ միջազգային հանրությանը
Ադրբեջանից հայ փախստականները, Լեռնային Ղարաբաղից/Արցախից բռնի տեղահանված անձինք եւ Հայաստանի քաղաքացիական հասարակությունը դիմում են միջազգային հանրությանը՝ Լեռնային Ղարաբաղում էթնիկ հայերի զտումը կանգնեցնելու կոչով։
«Ձեր ուշադրությունն ենք հրավիրում այն հանգամանքին, որ հայերի ջարդերը եւ սպանությունները Սումգայիթում, Կիրովաբադում, Բաքվում եւ Ադրբեջանի այլ քաղաքներում 80-ական թթ. վերջին - 90-ական թթ. սկզբին, որոնց հետեւանքով 500 հազար հայեր ստիպված եղան հեռանալ իրենց տներից, նորագույն պատմության մեջ Ադրբեջանի իշխանությունների ցեղասպան քաղաքականության շարունակությունն էին։ Այդ քաղաքականության գագաթնակետը Ադրբեջանի կողմից 2020թ. սեպտեմբերին պատերազմի սանձազերծումն էր, որի ընթացքում զոհվեցին հազարավոր զինծառայողներ, հազարավոր զինվորներ հաշմանդամ դարձան, տասնյակ հազարավոր մարդիկ մնացին անօթեւան եւ դարձան փախստական։ Ադրբեջանը, Թուրքիայի աջակցությամբ, պատերազմում հայերի դեմ կիրառեց արգելված տարբեր զինատեսակներ, ներառյալ սպիտակ ֆոսֆոր, կասետային ռումբեր, ինչպես նաեւ մարդասպան մեքենաներ՝ դրոններ եւ բայրաքթարներ։ Հանցագործությունները եւ խաղաղ բնակիչների ու գերիների հանդեպ բարբարոսական հաշվեհարդարը, ծաղրուծանակն ու գլխատումները, որոնք լայնորեն կիրառվում էին միջնադարում, չեն դատապարտվել եւ անպատիժ են մնացել։ Փաստը, որ Թուրքիան Սիրիայից եւ Պակիստանից զինյալներ եւ ահաբեկիչներ էր ուղարկել՝ 44-օրյա պատերազմի ընթացքում կռվելու հայերի դեմ, նույնպես պատշաճ կերպով չի դատապարտվել համաշխարհային հանրության կողմից։
Առ այսօր Ադրբեջանը կոպտորեն խախտում է եռակողմ համաձայնագիրը, բանտերում է պահում ռազմագերիների, սադրանքներ է կազմակերպում, ռազմական տեխնիկա, դրոններ եւ բայրաքթարներ կիրառում, շարունակում սպանել խաղաղ բնակիչներին Արցախի տարածքում։ Խաղաղ բնակիչները ենթարկվում են ահաբեկության, նրանցից պահանջում են, սպառնալով սպանել, հեռանալ իրենց տներից։
Ադրբեջանը նաեւ միտումնավոր խոչընդոտել է գազամատակարարմանն Արցախ, ինչը, էլեկտրականության խափանումների հետ միասին, հանգեցրել է հումանիտար ճգնաժամի. փակվել են դպրոցները, մանկապարտեզները, հիվանդանոցներն ու հացաթխման գործարանները։ Ադրբեջանի իշխանությունների հռետորաբանությունը, հայատյացությունը, պատմության (համաշխարհային պատմությունից տարբերվող) խեղաթյուրումը, որտեղ Ադրբեջանի քաղաքացիներին ներշնչում են այն անհեթեթ թեզը, թե Հայաստանը Ադրբեջանի պատմական տարածքն է եւ այդ պատճառով գոյության իրավունք չունի, այն հայտարարությունները, թե հայկական մշակութային եւ կրոնական ժառանգությունը, հայկական հնագույն մշակույթը, իբր, աղվանական են, հիմք են տալիս ենթադրելու, որ տեղի է ունենում պարբերական էթնիկ զտում, այլ խոսքով՝ ցեղասպանություն։ Ադրբեջանը, Թուրքիայի աջակցությամբ, չընդունելով 1915թ. Հայոց ցեղասպանությունը, ներկայում նորից Հայոց ցեղասպանություն է իրականացնում Արցախում։ Միջազգային հանրության լռությունը նրան մասնակից է դարձնում այդ հանցագործությանը։ Մենք՝ Ալիեւի եւ Էրդողանի ցեղասպան քաղաքականության անմիջական զոհերս, կոչ ենք անում հստակ գնահատական տալ տեղի ունեցողին եւ գործադրել միջազգային սկզբունքներն ու մեխանիզմները՝ կանգնեցնելու համար էթնիկ զտումներն Արցախում»,- ասվում է փաստաթղթում։