Չեմ կարող լռել. Ավետիք Իշխանյանը ՔՊ-ական Նաիրա Մանուչարյանի ելույթի մասին
Լսեցի Վարդենիսի ՔՊ-ական Նաիրա Մանուչարյանի խոսքը ՔՊ-ական ավագանիների ժողովում։
Անկեղծ եմ ասում, լսեցի ու ապշեցի։ Նախ, որոշեցի չանդրադառնալ, քանի որ մտքիս միայն․․․ վատ խոսքեր էին գալիս։ Բայց լռել չեմ կարող։ Սույն տիկին քպ-ականը, թաքնվելով, իբր քրիստոնեական արժեքների տակ,իրականում, անամոթաբար թշնամություն է բորբոքում արցախցիների դեմ։ Իհարկե, կարելի է սրան հակադարձել զուտ իրավապաշտպանական տեսակետից, այն է՝ խտրականության դրսևորում՝ կրոնի, բնակության վայրի, ավանդույթների հիմքերով։ Այս ամենը նկատե՞լ են, հայտարարություն արել, արդյոք իրավապաշտպանները։ Իհարկե՝ ոչ,քանի որ 2018թ․ Հայաստանն ընտրել է ժողովրդավարության ամրապնդման ուղին։
Իսկ իրականում, այս ամենը հերթական խարանն է մեր հասարակության ճակատին։ Էլ չեմ ուզում խոսել տիկնոջ տգիտության մասին։ Նախ, այդ դու՞ ես եղել 30 տարի առաջ քրիստոնյա։ Տարիքդ չգիտեմ, բայց եթե չափահաս ես եղել, ապա եղել ես կոմերիտական-աթեիստ։
Պատահակա՞ն էր արդյոք, այս տիկնոջ խոսքերը։ Ամեն դեպքում, կարծում եմ, որ նա զգալով իր պաշտելի բռնապետիկի Արցախից հրաժարվելու միտքը, իր հերթին սկսում է հակաարցախյան քարոզչությունը։ Եվ այս տիկինը պարզվում է մանկավարժ է։ Եվ նա մտնում է դպրոց, դասավանդու՞մ։ Իսկապես ողբամ քեզ հայոց աշխարհ, եթե մանկավարժներդ այսպիսիք են։ Բա, դու՞ք, այ դահլիճում հավաքվածներ, որ հանգիստ լսում էիք այդ խոսքերը։ Բա, դուք մա՞րդ եք, հա՞յ եք, թե՞․․․