Ամերիկացի փորձագետ. Թուրքիայի կողմից փափուկ ուժի կիրառումը հիմք դրեց ռիսկերի հաշվարկված ընդունման համար
Մեղմ ուժի կիրառումը Թուրքիայի կողմից, այդ թվում՝ դիվանագիտության եւ առեւտրի, հիմք դրեց ռիսկերի հաշվարկված ընդունմանը, ինչպես նաեւ՝ ռազմական և աշխարհառազմավարական օգուտներին, կարծում է պաշտոնաթող ամերիկացի գնդապետ եւ աշխարհաքաղաքական ռազմավար Ռիչ Ոութզենը:
«Ռազմական միջամտություններն Իդլիբում, Լիբիայում եւ Լեռնային Ղարաբաղում ցույց տվեցին, որ որոշ ռիսկերի արժե գնալ»,-ասել է Աութզենն Anatolian Dispatch Ahval փոդքաստում:
«Մենք դիվանագիտական փոխգործակցության օրինակ ենք տեսնում. դիվանագիտական ներգրավվածությունն առեւտրային գործունեություն է ծնում, առեւտրային գործունեությունը՝ ռազմական համագործակցություն, իսկ ռազմական համագործակցությունը հանգեցնում է արդյունաբերական փոխանակումների, իսկ որոշ դեպքերում՝ պաշտպանական եւ արդյունաբերական համագործակցության»,- ասել է Օութզենը: «Եվ շատ շուտով, արդյունքում, դուք կունենաք մուտքի ցանց, որը տեղեր է ներառում, Բալկաններում, Կովկասում, Հյուսիսային Աֆրիկայում եւ Պարսից ծոցում եւ Կենտրոնական Ասիայում»:
Վերջին տարիներին արտասահմանում դիվանագիտության համար Թուրքիայի բյուջեն զգալիորեն ավելացել է, քանի որ երկիրը եռապատկել է իր դիվանագիտական առաքելություններն Աֆրիկայում եւ ավելի քան վեցապատկել է մայրցամաքի հետ առեւտուրը, ասել է Օութզենը:
Նրա խոսքով՝ Թուրքիան յուրատեսակ ռազմական տեխնոլոգիական հեղափոխության է ենթարկվել՝ նոր անօդաչու թռչող սարքեր, արբանյակներ եւ էլեկտրոնային պատերազմի համակարգեր գործարկելով իր էներգետիկ նախագծման ցանցի շրջանակներում:
Ըստ Օութզենի՝ ավանդական արտաքին քաղաքականությունը զգուշավոր եւ պրագմատիկ էր:
«Նույնիսկ սառը պատերազմից հետո մենք տեսանք, որ Թուրքիան շատ զգույշ էր եւ հետեւում էր «հարեւանների հետ զրո խնդիրներ» քաղաքականությանը, որը փորձում էր յուրատեսակ իդեալիստական բազմակողմանի մոտեցում կիրառել եւ փորձել լուծել խնդիրները Սիրիայի, Իրանի, ռուսների հետ, բայց հասկացավ, որ շուրջը հրդեհ է»,- ասել է նա:
Օութզենի խոսքով՝ 2020 թվականին Թուրքիան ծանր ուժ է նախագծում բազմաթիվ ճակատներում, ինչպիսիք են Սիրիան, Լիբիան եւ Լեռնային Ղարաբաղը, ասել է Օութզենը: «Երեք տարբեր թատրոն` իշխանության նախագծման երեք տարբեր դրամատիկ կիրառություններով, եւ, ի դեպ, չորրորդը, որը գործում է ամբողջ տարին, անդրսահմանայինն է՝ ՔԱԿ-ի դեմ, փոքրը՝ Սիրիայում եւ ավելի մեծը՝ Իրաքում: Դա չի համապատասխանում թույլ կամ մեկուսացված Թուրքիայի գաղափարին»: