Եթե կարելի է խաղաղություն հաստատել, ապա պետք է դա անել․ Յուրի Սապրիկին
Ռուսաստանը պետք է անի ամեն ինչ, որպեսզի Լեռնային Ղարաբաղում հաստատվի խաղաղություն, քանի դեռ չի հատվել անդառնալիության կետը։ Այս մասին հայտարարել է «Աֆիշա» հանդեսի նախկին գլխավոր խմբագիր Յուրի Սապրիկինը։
«Այն, որ պետք է մի օր սա տեղի ունենար, կարելի էր նաեւ կանխատեսել։ Սա չավարտված պատերազմ է։ Պատերազմ, որ արհեստականորեն սառեցվել է 90-ական թթ։ Ամենաուղիղ հետեւանքներից մեկը կայսրության փլուզման, որը տեսել ենք։ Վերջին երեսուն տարիների պատմությունը ցույց է տալիս, որ այդ հետեւանքները ոչ միանգամից են վրա հասնում, եւ երբեմն իրենց հերթին սպասում են տասնամյակներով։ Սա հետաձգված պատերազմ էր, որը ինչ որ կերպ պետք է պատերազմվեր։ Թե ինչու հիմա, դժվարանում եմ ասել։ Թվում է, որ սրանում ինչ որ բան կա, ինչ որ մեծ աշխարհաքաղաքական խաղ, սակայն մեզ միշտ թվում է, որ նման բաները կարելի է ավելի պարզ բացատրել ինչ որ առեղծվածներով կամ համաշխարհային անդրկուլիսյան պլաններով, քան թե պարզ արձանագրմամբ, որ տեղի են տվել նյարդերը եւ կուտակվել է պարզապես գերհոգնածություն։ Հասկանալի է, որ այս իրավիճակը չափազանց բարդ է Ռուսաստանի համար։ Մենք ունենք ահռելի հայկական եւ ադրբեջանական համայնքներ։ Ունենք ռազմական բազա Հայաստանում, եւ այսպես ասած՝ «ալարկոտ կերպով ընթացող հակամարտություն», որը միաժամանակ նաեւ ստանում է բարեկամության եւ համագործակցության տեսք Թուրքիայի հետ, որը կանգնած է Ադրբեջանի հետեւում։
Մենք ունենք գազային շահեր հարավում, որոնք արհեստականորեն են դադարեցվել, եւ հիմա Ադրբեջանը մեր տեղն է զբաղեցնում շուկայում։ Ուստիեւ հասկանալի է, որ Ռուսաստանը չի կարող անմասնակից մնալ այս ամենին, սակայն ինչումն է կայանալու Ռուսաստանի մասնակցությունը, որպեսզի հարաբերությունների փխրուն բալանսը չխաթարվի։ Ընթացիկ տարում, քաղաքական ցնցումների եւ կարանտինի հոգնածությունից հետո, սա կարող է էմոցիոնալ պայթյուն առաջացնել այս կամ այն հակամարտության համար։ Լավ է, որ միայն սոցկայքերում եւ ոչ թե փողոցներում։ Մեր շահը պետք է լինի այն, որ թույլ չտանք, որ մարդիկ զոհվեն, դառնան փախստական կամ էլ երեխաները որբանան։ Եթե Ռուսաստանը կարող է ինչ որ բան անել, որ խաղաղությունը վերահաստատվի, պետք է դա անի։ Հասկանալի է, որ ամեն մի պատերազմ իր հետ բերում է անհամար անկանխատեսելի գործոնների համակցություն եւ մենք նույնիսկ չգիտենք, թե ինչ է հիմա կատարվում առաջնագծում եւ արդյոք չենք հատել անդառնալիության կետը, երբ այն կվերաճի մեծ պատերազմի։ Մնում է միայն հուսալ»,- Pravmir-ի հետ զրույցում հայտարարել է Սապրիկինը։