Այս ընտրությունը տարրական բիզնես գործարք էր. քաղաքագետ
Ապրիլի 2-ին տեղի ունեցած խորհրդարանական ընտրությունների ընթացքում ընտրախախտումներ ընտրատեղամասերում համեմատաբար քիչ են արձանագրվել: Այս անգամ խախտումները կապված են եղել տեխնիկական սարքավորումների անսարք լինելու հետ:Համենայն դեպս, նման կարծիք հայտնեցին որոշ դիտորդական կազմակերություններ՝ հիմնականում դրսից եկածները:
Կան նաեւ քաղաքագիտական վերլուծություններ, որ ըտրատեղամասում խախտումները զգալի չեն եղել: Սակայն, քաղաքագետ Գագիկ Համբարյանը այդ կարծիքից զատ նաեւ նշում է, որ կեղծիքը «օրինական» է եղել:
«Ընտրությունը ընտրատարածքներում բավական պատշաճ էր կազմակերպված՝ չկային այն հարյուրավոր լցոնումների դեպքերը, երբ նախկինում էին անում: Եթե նախկինում այլ բնակավայրերից բերում էին, որպեսզի քվեարկեն իրենց օգտին, ապա այս անգամ ամեն ինչ ցիվիլ էր կազմակերպված: Մարդիկ այլ բնակավայրում ապրող քաղաքացիներին բերել եւ մի քանի օր առաջ գրանցել էին Շիրակի մարզում: Այս անգամ հազարավոր մարդիկ, օրինական՝ իրենց անձնագրերով եկան եւ ընտրեցին: Այս անգամ ավելի կատարելագործված մեթոդներով են բաժանում ընտրակաշառքը՝ պարտադրելով մարդկանց նկարահանել իրենց ընտրության ընթացքը, փոխանցել այդ նկարահանումները իրենց, այսինքն ապացուցելուց հետո նոր միայն ստանում էին ընտրակաշառքը: Ամեն ինչ իրականացվում է տեխնոլոգիական բարձր միջոցներով: Եթե ստացվում է, որ ընտրակաշառք տվողը եւ ստացողը գոհ են, ապա ոչ ոքի չենք կարող մեղադրել: Մեր հասարակությունը «հիվանդ» է, խնդրահարույց է եւ ինքն է ընտրել այս իշխանությանը: Այս ընտրությունը տարրական բիզնես գործարք էր: Ով կարողացավ ավելի վերահսկելի դարձնել ընտրակաշառքի արդյունքները՝ նա էլ հաղթեց: Սա վերաբերում է կոնկրետ ՀՀԿ-ին»,- նշում է քաղաքագետը:
Գագիկ Համբարյանը բարձրաձայնում է այն մասին, թե ինչպես է ստացվել, որ տարածքային պատգամավորների ընտրությանը մասնակցել են ժամկետային այն զինծառայողները, ովքեր այդ պահին իրենց մարզում չեն եղել: Քաղաքագետը սա համարում է իշխանության կողմից մտածված քայլ՝ ի շահ իր վարկանիշային ցուցակի թեկնածուների:
«Ես ուզում եմ անդրադառնալ նաեւ մեկ այլ աղաղակող հանգամանքի, թե տարբեր մարզերում ծառայող զինվորները ի՞նչ իրավունքով մեկ այլ մարզում ընտրություն իրականացրեցին: Ի՞նչ սկզբունքով են նրանք իրավունք ստացել ռեյտինգային ընտրակարգով ընտրություններին մասնակցելու համար: Օրինակ, Եղեգնաձորից կամ Սեւանից Գյումրիում կամ Շիրակի մարզում տեղակայված այլ զորամասում ժամկետային զինծառայություն անցնող քաղաքացին ինչպես է մասնակցել Շիրակի ռեյտինգային ընտրակարգով անցկացվող ընտրությանը: Ո՞վ են իրենք եւ ո՞վ է նրանց իրավունք տվել շիրակցու անունից ընտրել պատգամավոր: Այս հարցը պետք է քննարկվի, որովհետեւ բանակը հատուկ ուղղորդված էր: Այս ընտրություններում միանգամայն պարզ էր, թե ում է բանակը ընտրել»,- եզրափակում է քաղաքագետը:
Դավիթ Գասպարյան