Գյումրիում վարչական ռեսուրսը հրաժարվում է սպասարկել ՀՀԿ-ին
Առաջադրված թեկնածուները նախընտրական շրջանում, գրեթե միշտ, ձայնհավաքման գործընթաց են իրականացնում, որը հասարակությանը հայտնի է որպես ցուցակագրում: Այս առումով հատկապես իշխանական ուժերն են աչքի ընկնում: Իշխանական թեկնածուներն այդ աշխատանքներում օգտագործում են սպառնալիքը: Մասնավորապես՝ պետական, տեղական ինքնակառավարման մարմինների, իշխանական անհատների բիզնեսներում աշխատող ընտրողին երկընտրության առաջ են կանգնեցնում՝ ընտրել իրենց մատնանշած թեկնածուին կամ հրաժեշտ տալ չնչին աշխատավարձով աշխատանքին:
Գյումրիում՝ մարզպետարանի, քաղաքապետարանի, դպրոցների, մանկապարտեզների եւ պետական ու համայնքային բյուջեից սնվող այլ կառույցների նախկինում պարտադրում էին ընտրել Սերժ Սարգսյանին եւ նրա ներկայացրած հանրապետական կուսակցությանը: Այլ կերպ ասած՝ գործի էր դրվում պաշտոնական դիրքի չարաշահումը՝ վարչական ռեսուրը իրենցով անելու համար:
Այժմ Գյումրիում այս տարբերակը նախկինի նման լայնամասշտաբ չի գործում: Գյումրեցին վերեւից իջած հրահանգին չի ենթարկվում: Այս քաղաքի ընտրողը պայքարում է իր քվեի համար: Նախկին ընտրություններից բավական է հիշել վերջին նախագահականը եւ Սահմանադրական հանրաքվեն: Նախագահի ընտրության ժամանակ Գյումրիում պարտվեց Սերժ Սարգսյանը, հաղթեց՝ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, իսկ հանրաքվեի ժամանակ պարտվեց Սարգսյանի ԱՅՈ-ն, հաղթեց՝ ժողովրդի ՈՉ-ը:
Առաջիկայում կայանալիք խորհրդարանական ընտրություններում իշխանությունը չի կարող հերթական անգամ, գոնե Գյումրիում, ուժ բանեցնել վարչական ռեսուրսի վրա՝ ամբողջությամբ: Գյումրեցին իր ընդդիմադիր հայացքները վաղուց է ցույց տվել:
Բավականին վերջերս Շիրակի մարզպետարանի վարչության պետերից մեկը հայտարարեց, որ սատարելու է «Օհանյան-Րաֆֆի-Օսկանյան» դաշինքին՝ մտավախություն չունենալով, որ խնդիրներ կունենա աշխատավայրում կամ մարզային ղեկավարության հետ:
Նույն իրավիճակն է նաեւ Գյումրու քաղաքապետարանում: Աշխատակիցներից մեկը, ով խնդրեց չհրապարակել իր անունը, նշեց, որ աշխատակազմի մեծ մասը չի քվեարկելու Սամվել Բալասանյանի մատնանշած թեկնածուի օգտին: Նրանք 2016-ի ՏԻՄ ընտրությունների ժամանակ անգամ չեն քվեարկել նույնիսկ Բալասանյանի օգտին:
Այս ամենը խոսում է այն մասին, որ Գյումրիում իշխանության սպառնալինքները անելիք այլեւս չունեն: Մարդիկ ցանկանում են վերջնական իշխանափոխության ականատեսը լինել:
Դավիթ Գասպարյան