«Շուստրի» Ալիեւ. Ինչպե՞ս է Ադրբեջանը որոշել նորովի առաջ մղել Հայաստանով միջանցքի գաղափարը
Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիեւը Մյունխենի անվտանգության համաժողովի շրջանակում, Հայաստանի եւ Վրաստանի կառավարությունների ղեկավարների մասնակցությամբ պանելային բանավեճում հայտարարել է Լաչինի միջանցքով մուտքի եւ ելքի, ինչպես նաեւ Հայաստանի տարածքով առայժմ գոյություն չունեցող Նախիջեւանից Ադրբեջան ճանապարհին մուտքի եւ ելքի համար անցակետ դնելու անհրաժեշտության մասին։
Ստացվում է, որ Ալիեւը որոշել է դե-յուրե վերացնել Լաչինի միջանցք հասկացությունը, ուր նա բնապահպանների անվան տակ ուղարկել էր ադրբեջանական հատուկ ծառայությունների գործակալների, որոնք խաղում են կենդանի անցակետի դեր՝ խախտելով 2020թ. նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությունը, խոչնդոտելով մարդկանց եւ ապրանքների ազատ տեղաշարժին։ Չէ՞ որ եթե անցակետ կա, ապա դա արդեն միջանցք չէ։
Հիշեցնենք, որ 2022թ. դեկտեմբերի 12-ից ադրբեջանցի իբր բնապահպանների խումբը փակել է Ստեփանակերտ-Գորիս ճանապարհը՝ քաղաքական պահանջներ առաջադրելով եւ ավելի քան երկու ամիս շրջափակման մեջ պահելով 120 հազար մարդու, ստեղծելով հումանիտար ճգնաժամ, այդ թվում երեխաների եւ հիվանդների համար։ Ադրբեջանը պարբերաբար անջատում է նաեւ գազի մատակարարումն Արցախ։ ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի նիստի ընթացքում, որը գումարվել էր 2022թ. դեկտեմբերի 21-ին Հայաստանի խնդրանքով, հնչել է կոչ՝ ապաշրջափակելու Լաչինի միջանցքը։ Չնայած դրան, ինչպես նաեւ միջազգային հանրության բազմաթիվ կոչերին, Ադրբեջանը շարունակում է Արցախի շրջափակումը։
Պակաս հատկանշական չէ նաեւ Ադրբեջանի նախագաի երկրորդ հայտարարությունը՝ նույնպես միջանցքի վերաբերյալ, իհարկե՝ ընդամենը թվացյալ։ Արդյո՞ք անցակետ դնելու անհրաժեշտության մասին հայտարարությունը Սյունիքի մարզով անցնելիս նշանակում է հրաժարում իր իսկ հորինած միջանցքի ստեղծման գաղափարից։ Չէ՞ որ նորից՝ «միջանցք» տերմինը նշանակում է, որ ոչ մի անցակետ չպետք է լինի։ Միաժամանակ, Ալիեւը չի մոռացել ներքին լսարանի համար օգտագործել հորինված, բայց ականջ շոյող «Զանգեզուրի միջանցք» բառակապակցությունը։ Նա միաժամանակ ամեն բան գլխիվայր է շրջել՝ փորձելով իրեն հարմար ձեւով խմբագրել իր իսկ ստորագրած 2020թ. նոյեմբերրի 9-ի հայտարարությունը, որում սեւով սպիտակի վրա, միանգամից երկու կետով, գրված է միայն մեկ միջանցքի մասին՝ Լաչինի, եւ Սյունիքով ոչ մի «միջանցք» տերմին չկա։ Սակայն Ալիեւը Մյունխենում ամեն բան շրջված ձեւով ներկայացրեց. չկա Լաչինի միջանցք, կա միայն այսպես կոչված «Զանգեզուրի միջանցք»։
Հիշեցնենք, որ Լաչինի միջանցք հասկացությունը նոյեմբերի 9-ի հայտարարությունում օգտագործվել է 3-րդ կետում (ռուսական խաղաղապահ զորակազմի տեղակայում) եւ 6-րդ կետում (Ադրբեջանի պարտավորությունը՝ երաշխավորել քաղաքացիների, տրանսպորտային միջոցների եւ բեռների անվտանգությունը Լաչինի միջանցքով՝ երկու ուղղությամբ)։
Բացի այդ, թե՛ Իրանը, թե՛ Հայաստանը, թե՛ Ռուսաստանը (հանրային մակարդակով) քանիցս հայտարարել են այն մասին, որ ճանապարհը Սյունիքի մարզով չպետք է կրի էքստարածքային բնույթ։ Իրանը, որի շահերին է առաջին հերթին հարվածում թուրանական միջանցքը, այդ մասին ասել է ամենաբարձր մակարդակով։
Իրանի հոգեւոր առաջնորդ Ալի Խամենեիի խոսքերը հայ-իրանական սահմանը փոխելու անթույլատրելիության մասին ադրբեջանա-թուրքական տանդեմի համար հասկանալի լեզվի թարգմանած՝ նշանակում է. ոչ մի միջանցք Սյունիքով։ Սրան հաջորդել է Իրանի գլխավոր հյուպատոսության բացումը Սյունիքի մարզի Կապան քաղաքում՝ որպես քաղաքական եւ ֆիզիկական պատնեշ։ Կարելի է հիշել նաեւ Ռուսաստանի փոխվարչապետ, տրանսպորտային հաղորդակցությունների ապաշրջափակման գծով եռակողմ աշխատանքային խմբի ղեկավար Ալեքսեյ Օվերչուկի բազմակի հայտարարություններն այն մասին, որ «Հայաստանի, Ադրբեջանի եւ Ռուսաստանի բանակցություններում որեւէ «էքստարածքային միջանցքի» մասին խոսք չկա եւ լինել չի կարող»։