Մենք հանրապետություն ենք կորցնում, ոչ թե Հայրենիք, բայց հնարավորություն ենք ստանում Հայրենիք կառուցելու. Ազատ Ադամյան
Ազատ Ադամյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
Հայրենիքը սոսկ հողակտոր չէ, Հայրենիքն Աստծո օրենքներով գործող բացարձակ արժեք է, որտեղ իշխում են բարոյականությունը, արդարությունը ու կարեկցանքը, և կառավարվում է պահպանողական մարդկանց կողմից. հանրապետությունը ֆրանսիական հեղափոխությամբ լիբերալ մարդկանց կողմից ստեղծված ոչ հաստատուն արժեք է, որտեղ իշխում են անբարոյականությունը, փողասիրությունը և անտարբերությունը:
Հանրապետությունը նաև հակված է արագ ծնվելու ու մահանալու, ինչպես Հայաստանի Հանրապետությունը, որը 1991-ին ծնվեց, 2018-ին ընկավ կոմայի մեջ:
Հանրապետությունը նմանվել էր մի կաթսայի, որտեղ տարիներ շարունակ եռում էին անբարոյականությունն ու անարդարությունը, ինչն էլ անտարբերությամբ լեցուն հանրապետությունը գցեց կոմայի մեջ:
Հանրապետությունում այսօր շրջանառվող հիմնական թեման եղել է մի ցինիկ, անպարկեշտ թմրամոլ, որը մեր հայրենակիցներին կարող է միայն տալ անբարոյականության, անարդարության և անտարբերության դասեր, բայց սրա մասին շատ քչերը խոսեցին. հիմնական թեման սրա հրավերի վրա ծախսված գումարն էր, քանի որ հանրապետությունում փողասիրությունն է իշխում, մեխը ծախսվող գումարն էր, ոչ թե բարոյալքված հասարակության էլ ավելի բարոյալքումը, ոմանք խոսեցին այդ փողով սահմանների կահավորումից, երևի որ ավելի անվտանգ պայմաններում անբարոյականություն քարոզեն մեր հայրենակիցներին:
Հանրապետության ջատագովները՝ լիբերալները , սկսեցին այլանդակին պաշտպանելն այլ այլանդակներից(այստեղ չկա որևէ սարկազմ), սրանց մյուս մասը գովասանքի բառային հրավառություն էր անում, թե ամենահայտնի, ամենահեղինակավոր եսիմ ինչն է գալու Հայաստան... սա աղետ է, ինչը կրկին ծանր հետևանք է ունենալու:
Ցավոք, մեր եկեղեցու ճշմարիտ զավակների ձայնը քիչ լսելի է(համացանցը լռեցնում է ճշմարտությունը), իսկ լսելի է այն «սքեմավորների» ձայնը, ովքեր կախարդության, հեթանոսության, ֆեմինիստության և գլոբալիզմի քարոզ են անում(չկա որևէ չափազանցություն):
Չի լսվում այն ճշմարիտ հոգևորականների խոսքը, որտեղ ասվում է. մեր թշնամիների հզորությունը մեզ չհաղթեց, այլ մեր մեղքերը մեզ հաղթեցին , և պետք է մեղքի դեմ պայքարել, ոչ թե աղանդի:
Մենք հանրապետություն ենք կորցնում, ոչ թե Հայրենիք, բայց հնարավորություն ենք ստանում Հայրենիք կառուցելու, որից խաղաղություն են մուրում, ոչ թե հակառակը: