Պատգամավորներ, որոնց հրաժարականը պարտադիր է
Հրաժարական տալու մշակույթը Հայաստանում իսպառ բացակայում է: Մինչդեռ առանց դրա զարգացումն ու առաջընթացը չեն լինի: Կառավարության անդամներին, պատգամավորներին թվում է, թե նրանք ինչ ասես կարող են անել, ինչ սխալ, վրիպում ասես կարող են թույլ տալ եւ դրան չպետք է հաջորդի ներողությունն ու հրաժարականը:
Շորժայի փարթիից անմիջապես հետո Հայկ Սարգսյանը պետք է վայր դներ մանդատը, եթե անգամ նա չէր մտածում այդ մասին, ապա նրան այդ մասին պետք է ակնարկեին իմքայլական մյուս պատգամավորները, եթե նրանք էլ չէին մտածում այդ մասին, ապա այդ գործառույթն իր վրա պետք է վերցներ Լիլիթ Մակունցը, եթե նա էլ այս հարցում չի կարողանում կողմնորոշվել, ապա ստիպված չարաճճի պատգամավորի հետ պետք է զրուցեր Արարատ Միրզոյանը: Ալեն Սիմոնյանին բաց ենք թողնում, քանի որ մեկը լիներ նրա հետ զրուցեր եւ հորդորեր, որ փողոցային կռվից հետո պետք է հրաժարվել պատգամավորական մանդատից:
Դե իսկ եթե Արարատ Միրզոյանն էլ չարեց այդ քայլը, ապա այն պետք է աներ Նիկոլ Փաշինյանը: Նրա մտքով էլ չանցավ, որ Հայկ Սարգսյանը պետք է վայր դնի մանդատը, քանի որ այնքան ցինիկ է, որ տավուշյան մարտերից մի քանի օր անց, երբ ունեինք հինգ զոհ, վիրավորներ, տժժում էր Սեւանի ափին:
Դեռ մի կողմ թողնենք այն հարցը, թե հանգստյան գոտին իրենն էր, թե այնտեղ վալանտյորություն էր անում, ինչպես Գյումրի-Երեւան քայլքի ժամանակ:
Որեւէ իմքայլական, կառավարող ուժի որեւէ առաջնորդ Հայկ Սարգսյանին չառաջարկեց վայր դնել մանդատը: Ստացվում է, որ նրանք բոլորը կրում են նրա արածի պատասխանատվությունը:
Առողջ բանականությունը հուշում է, որ մանդատները պետք է վայր դնեն նաեւ իմքայլականներ Մարիա Կարապետյանը եւ Սոս Ավետիսյանը, եւ ոչ թե, որ թուրքերի հետ ինչ-որ քննարկումներ են ունեցել, այլ միայն այն պատճառով, որ Հայկական բարձրավանդակի փոխարեն առաջարկում են կիրառել Անատոլիա եւ Կովկաս անվանումները:
Սա խաղ չէ, սա զանցանք չէ: Մոտ հարյուր տարի է թուրքերն անհաջող փորձեր են անում աշխարհին համոզելու հրաժարվել Հայկական բարձրավանդակ անվանումից, բայց հիմա հայտնվում են երկու հայ եւ ասում՝ այո, թուրքերը ճիշտ են:
Նման սխալին հաջորդում է հրաժարականը: Եւ ոչ մի նշանակություն չունի, որ սխալն արել են տարիներ առաջ: Ավելին, հիմա լինելով պատգամավոր փորձում են իրենց մշակումները մտցնել դպրոց ու համալսարան:
Այլ երկրներում սրա համար հրաժարականով չէին ազատվի: Սա ազգային անվտանգությանը վերաբերող հարց է:
Տղաներ եւ աղջիկներ, մեր ընկերները, հայրերը, որդիները իննսունականներին, 2016-ին, 2020-ին չեն կռվել, իրենց կյանքը չեն տվել, որ հայտնվեն կասկածելի նպատակներով մարդիկ, որոնք դասագրքերից հանեն հայն ու ազգայինը:
Անշուտ, կան նաեւ այլ պաշտոնյաներ, պատգամավորներ, որոնք րոպե առաջ պետք է հրաժարական տան, բայց նրանց կանդրադառնանք մեկ այլ անգամ, իսկ հիմա բավարարվենք այս երեքով:
Եւ մի կարեւոր հանգամանք, եթե նրանք հրաժարական չեն տալիս, ապա դա նշանակում է, որ իմքայլականները, ՔՊ-ն ամբողջովին կիսում է նրանց պահվածքը, դիրքորոշումը եւ գործունեությունը:
Վարդան Մխիթարյան
Top-News.am