Գյումրեցի երիտասարդները երազում են Հենրիկ Մխիթարյանի խաղը «ժիվոյ» նայել
Վերջին շրջանում Գյումրիում փոքր-ինչ ակտիվացել է երիտասարդական կյանքը: Մեկ-երկուսով ավելացել են ժամանցի վայրերը: Սակայն, սրան զուգահեռ չի փոխվել ոչ միայն երիտասարդների, այլ նաեւ քաղաքի մյուս տարիքային խմբերի բնակիչների սոցիալական վիճակը: Սրանով պայմանավորված՝ գյումրեցու օրակարգից դուրս է մնացել ժամանցի կազմակերպման տարրական հարցը:
Փորձեցինք գյումրեցիների շրջանում հարցում անցկացնել այն մասին, թե ինչպես են կազմակերպում իրենց հանգիստը: Արդյո՞ք այցելում են ֆիլմեր, ներկայացումներ, համերգներ կամ ֆուտբոլային հանդիպումներ դիտելու:
«Ազատ ժամանակ գտնելը շատ դժվար է: Եթե լինում է այդ ազատ ժամանակը, փորձում եմ պարբերաբար բոլոր նշված տեղերում լինել: Սակայն պետք է նշեմ, որ թվարկված ոլորտների՝ կինոյի, թատրոնի վիճակը հեչ լավ չէ: Երբեմն երիտասարդներին համապատասխան ֆիլմեր կամ ներկայացումներ չկան: Եթե կան էլ, ուրեմն տոմսերի համար շատ բարձր գներ են սահմանված, որը չես կարող համատեղել ներկա սահմանված նվազագույն աշխատավարձի եւ սպառողական զամբյուղի արժեքների հետ»,– մեզ հետ զրույցում նշեց գյումրեցի երիտասարդներից մեկը, ով մասնագիտությամբ մարզիչ է:
«Սովորաբար ազատ ժամանակ չեմ ունենում՝ աշխատանքի բերումով: Թեեւ պետք է նշեմ, որ վերջին շրջանում մեր թատրոնը սկսել է որակյալ ներկայացումներ մատուցել: Այսօր խնդիրը այն է, որ երիտասարդներից շատերը Ձեր նշած տեղերը չեն կարողանում գնալ ֆինանսական խնդիրների պատճառով, բայց ցանկությունը մեծ դեր ունի»,- ասում է մասնագիտությամբ արվեստաբան գյումրեցի երիտասարդ աղջիկներից մեկը, որն իր մասնագիտությամբ աշխատանք չգտնելու պատճառով, գործավարուհի է աշխատում:
Գյումրեցի երիտասարդների նախընտրելի վայրը պարզվում է թատրոնն է: Նրանց խոսքով՝ ամիսը մեկ անգամ թատրոն գնալը պարտադիր է:
«Ես նախընտրում եմ թատրոն գնալ, քանի որ պարզապես սիրում եմ ներկայացումներ նայել: Այսօր տոմսերի արժեքն այնքան էլ թանկ չէ, որ դա պատճառ լինի չգնալու համար: Ներկայացումների ժամանակ դահլիճը լիքն է, որ հնարավորություն չունենային, այդքան շատ մարդ չէր լինի»,- ասում է մասնագիտությամբ հաշվապահ մի աղջիկ:
«Նախընտրում եմ գնալ թատրոն, քանի որ ինձ հետաքրքիր է նայել, թե ինչպես են մարդիկ ներկայացնում իրենց բեմախաղը՝ էմոցիաների միջոցով: Որակի հետ կապված կարող եմ ասել, որ մանկական ներկայացումները երեխաներին ոչինչ չեն տալիս, մյուսներից գոհ եմ»,- նշում է գյումրեցի բուժքույրերից մեկը:
Գյումրիում շատ են նաեւ այն քաղաքացիները, ովքեր սոցիալական խնդրների պատճառով մոռացության են մատնել իրենց ժամանցը:
«Գումար չունեմ, չեմ աշխատում, հնարավորություն չունեմ նման տեղեր գնալու համար: Եթե հրավիրեն՝ կգնամ: Համերգների տոմսերը շատ թանկ է: Գումար եթե ունենամ, իմ տան վրա կծախսեմ»,- ասում է գործազուրկ մի կին:
«Սիրում եմ համերգների գնալ, բայց շատ հաճախ չեմ կարողանում գնալ: Համերգի տոմսերը շատ թանկ են՝ ես ինձ ամեն անգամ չեմ կարող նման շռայլություն թույլ տալ: Ոչ բոլորը կարող են 5-ից 7 հազար դրամ վճարել՝ համերգ գնալու համար, այն էլ վերջին շարքում նստելու համար»,- նման կարծիք է հայտնում մասնագիտությամբ պատմաբան երիտասարդներից մեկը:
Գյումրեցի որոշ երիտասարդներ էլ կարծում են, որ իրենց ժամանցի կազմակերպման հարցում պետք է աջակցություն ցուցաբերի քաղաքային իշխանությունը:
«Լավ կլինի, որ քաղաքապետարանը երիտասարդներին այդ հարցում աջակցի: Օրինակ կարելի է Հայաստանի ֆուտբոլի հավաքականի խաղերի ժամանակ երիտասարդներին տեղափոխել Երեւան: Ես կարծում եմ, որ ինձ նման շատերը կցանկանան դիտել այդ խաղերը հենց մարզադաշտից, բայց հնարավորություն չունեն գնալու: Մենք, որ ընկերներով նայում ենք մեր Հենոյի խաղերը, միշտ ասում ենք՝ կլինի՞ մի օր, որ իրա խաղերը «ժիվոյ» նայենք»,- եզրափակում է մեր զրուցակիցը:
Ստացվում է ՀՀԿ-ի խոստումը, թե Գյումրին պետք է դառնա երիտասարդական եւ ուսանողական կենտրոն՝ կյանքի չկոչվեց: Ընդհակառակը, ավելի վատացավ գյումրեցի երիտասարդի ապրելակերպը: Այսօր երիտասարդները հեռանում են Գյումրիից:
Դավիթ Գասպարյան
Գյումրի