«Գաղափարական» Հայաստան
Այս թեմայով
- «Վերևների օրինակին հետևելով». Ավետիք Իշխանյան
- Եթե ես լինեի որևէ լրատվամիջոցի խմբագիր և պատասխանատու, երբևէ հարթակ չէի տրամադրի հետևյալ տիպի գործիչներին․ Իշխանյան
- Շուտով, կլսենք հերթական բարբաջանքը՝ «միջանցքը» տվեցինք, որ Սյունիքն ամբողջությամբ չհանձնենք. Ավետիք Իշխանյան
- Սա վարչապետի օրինագիծն է. այն ոչ թե ոլորտը կարգավորելու նպատակ ունի, այլ մարդկանց լռեցնելու. Ավետիք Իշխանյան
Այն որ Հայաստանում, այսպես կոչված կուսակցությունները որևէ գաղափարական հիմք չունեն, վաղուց էր հայտնի։ Լավագույն դեպքում, տարբերությունները, պահպանողական ազգայնական և, այսպես կոչված, «համամարդկային» արժեքներ քարոզողների, նաև ռուսամետ և արևմտամետ, կողմնորոշումների մեջ է։ Ի դեպ, բազմաթիվ գործիչներ, այս 30 տարիների ընթացքում, կոմկուսից դառել են լիբերալ, ռուսամետից՝ արևմտամետ և այդպես մի քանի անգամ։ Պատահական չէ, որ այդ նույն գործիչները տարբեր ժամանակներում հայտնվել են բազմաթիվ տարբեր կուսակցություններում, դաշինքներում։
Այսօր էլ, Արցախի կորստից, պարտությունից հետո, հետևում ես լրահոսին և ապշում՝ ստեղծվում են նոր կուսակցություններ, դաշինքներ։Տպավորություն է ստեղծվում, որ նրանք նույնիսկ ուրախ են Արցախի կորստի համար, չէ՞ որ հնարավորություն է ստեղծվել պատգամավոր դառնալու։ Որոշ գործիչներ, մեծամտորեն հայտարարում են, թե տարբեր կուսակցություններից ունեն առաջարկներ, կամ սպասում են առաջարկների։ Այսինքն, նրանք որևէ գաղափար, սկզբունք չունեն, այլ միայն ու միայն մեկ նպատակ՝ որևէ «քաղաքական» ուժի հետ խցկվել խորհրդարան։