Մենք երբեք ապագա ունեցող պետություն, թեկուզ փոքր, չենք կարողանա կառուցել, մինչև որ...
Ամերիկայի ներսում ընթացող էլիտաների պայքարը դարձել է համաշխարհային քաղաքականության օրակարգ:
Պայքարը ընթանում է իմպերիալիստների ու գլոբալիստների միջև: Իմպերիալիստների փիլիսոփայական հենքը Հեգելն է, քաղաքագիտատանը` Հանս Մորգենթաուն, գլոբալիստներինը` Կանտը և լիբերալ տեսությունները:
Մերօրյա քաղաքագիտական դասականներից Բժեզինսկին իդեալիստ-գլոբալիստ էր, Քիսինջերը` ռացիոնալիստ-իմպերիալիստ:
Կարճ ասած` գլոբալիստներն ունեն համամարդկային իդեալներ, որը պետք է հանգեցնի համաշխարհային ընդհանուր կառավարմանը: Իմպերիալւստներն ունեն համաշխարհային շահեր:
Կարևոր է նաև հասկանալ, որ իմպերիաներն են քաղաքակրթություններ ձևավորում:
Ամերիկայում հաղթել են իմպերիալիստները, Եվրոպայում` գլոբալիստները:
Ինչի համար եմ սա գրում: Մենք երբեք ապագա ունեցող պետություն, թեկուզ փոքր, չենք կարողանա կառուցել, մինչև որ չկարողանանք "ով է ճիշտ, ով է սխալ կամ ով է լավը, ով է վատը" հարցադրումը փոխարինել " մենք ինչ օգուտ, կամ ինչ վնաս ունենք" հարցադրումով:
Ստեփան Դանիելյանի ֆեյսբուքյան էջից