Անակնկալ նշանակում եւ անակնկալ պաշտոնանկություն
Վլադիմիր Կարապետյանի նշանակումը վարչապետի մամուլի քարտուղարի պաշտոնում անակնկալ էր, բայց ոչ պակաս անակնկալ չէր նրա այսօրվա պաշտոնանկությունը: Դեռ այն ժամանակ, երբ հայտնի դարձավ, որ Կարապետյանը համաձայնել է վարչապետի առաջարկին, շատերի մոտ զարմանք եւ հարցեր առաջացան:
Վլադիմիր Կարապետյանը, որը, մեղմ ասած, վարչապետից ոչ պակաս քաղաքական կենսագրություն ուներ, հանկարծ համաձայնեց աշխատել նրա մամուլի քարտուղարի պաշտոնում: Աշխատեց եւ իր վրա վերցրեց շատ հարվածներ, փչացրեց իր հարաբերություններն այն շրջանակների հետ, որոնց հետ ուներ բավական լավ եւ ջերմ հարաբերություններ:
Բնականաբար, այս ամենը չգնահատվեց, եւ չէր կարող գնահատվել: Վլադիմիր Կարապետյանը չի մանրամասնում, թե ինչու է հեռանում զբաղեցրած պաշտոնից, պարզապես իր աշխատանքային մեկ տարին համարում է գերազանց փորձ:
Պարզվում է, այսպես կոչված, նոր Հայաստանում հավեսով եւ նվիրումով աշխատելը չի գնահատվում: Հիմա գնահատման համար անհրաժեշտ են այլ հատկանիշներ, որը Կարապետյանի մոտ, պարզվեց՝ բացակայում են:
Վլադիմիր Կարապետյանի պաշտոնանկությունը մեծ հաշվով խորհրդանշական է եւ բավական շատ հարցերի պատասխան է տալիս: Ավելին, այն անգամ դաստիարակչական բնույթ է կրում: Կարապետյանը, համաձայնելով զբաղեցնել վարչապետի խոսնակի պարտականությունները, միաժամանակ կամա, թե ակամա դարձավ Հայաստանը հնի եւ նորի բաժանողներից մեկը:
Նա, ով Ռոբերտ Քոչարյանի նախագահության տարիներին արտգործնախարարի մամուլի խոսնակն էր եւ այդ գործը շատ էլ լավ անում էր տարիներ շարունակ, ներքաշվեց Հայաստանը հնի եւ նորի բաժանելու վտանգավոր գործի մեջ: Ստացվեց, որ Վլադիմիր Կարապետյանը դուրս եկավ Վլադիմիր Կարապետյանի դեմ:
Նրանք, ովքեր լավ ճանաչում են Փաշինյանին եւ գիտեն Կարապետյանին, վստահ էին, որ նրանց համատեղ աշխատանքը երկար չի տեւելու: Ավելին, նույնիսկ ամենալավատեսները վստահ չէին, որ Վլադիմիր Կարապետյանը գոնե մեկ տարի կաշխատի այդ պաշտոնում:
Հիմա արդեն Կարապետյանը, ինչպես նաեւ շատերը կսկսեն լրջորեն մտածել, թե պահի ազդեցության տակ կամ հանուն այս կամ այն անցողիկ ցանկության արժե արդյոք մտնել նման խաղերի մեջ, որտեղ անգամ որոշիչ ձայնի իրավունք չունես:
Վարդան Մխիթարյան
Top-News.am