Ինչ են ցանկանում գյումրեցի տղամարդիկ
Ինչո՞ւ են գյումրեցիները արտագաղթում: Այս հարցի պատասխանը հիմնականում կապվում է օրվա հացի խնդրի հետ, սակայն կան մի շարք թերություններ, որոնց առկայության դեպքում Գյումրիում ապրելը դառնում է անհնարին: Այս անգամ փորձել ենք նաեւ գյումրեցի տղամարդկանցից հետաքրքրվել, թե ի՞նչ փոփոխություն են ցանկանում տեսնել Գյումրիում:
«Քաղաքում պետք է երկարացնել գիշերային լուսավորությունը, տրանսպորտի աշխատանքի կարգավորումը՝ գիշերային ժամերին, մի շարք փողոցների մայթեր պետք է բարեկարգել:Փոփոխություններից ամենակարեւորը, որ ուզում եմ տեսնել աշխատատեղերի ստեղծումն է եւ երիտասարդների զբաղվածության խնդիրը»,- ասում է գյումրեցի տղամարդկանցից մեկը:
«Մտածելակերպի փոփոխություն եմ ցանկանում տեսնել: Մարդիկ պետք է դուրս գան կարծրատիպերի կաղապարից ու քիչմ ընդլայնված մտածեն, աշխատատեղերի ստեղծումը եւս կարեւորում եմ, որ ծանոթ, բարեկամով ու փողով չեղնի գործ ունենալը: Ես եթե մինչեւ աշուն գործ չգտնիմ, վերջնական կարտագաղթեմ»,- ասաց մեր մեկ այլ զրուցակից, ով ունի բարձրագույն կրթություն, բայց չի կարողանում աշխատանք գտնել:
«Լինեն աշխատատեղեր, որ մարդիկ չարտագաղթեն: Մեր քաղաքում աշխատատեղ չկա, եթե լինի, մնացածը կստեղծվի: Մարդիք սննդի փող հազիվ կհայթայթեն, որ սնվին, իսկ սնունդը քանի կերթա՝ ավելի կթանգնա ու ամեն ինչ կթանգնա, իսկ եղած աշխատատեղերի աշխատավարձը չի բարձրանա, բայց մեր մոտ ամեն ինչի խնդիրը աշխատատեղերի բացակայությունից գուկա: Եթե մարդիկ գումար ունեն, որ սննդի, հագուստի ու կոմունալի մասին չմտածեն, կսկսեն ժամանցի մասին էլ մտածել, թատրոն էլ կերթան, կինո էլ կերթան, սրճարան էլ կերթան, բարոյազրկված ու հուսալքված վիճակից պահանջատեր էլ կդառնան՝ կսկսեն երկրի մասին մտածել, մշակույթի, կրթության: Սոված մարդը էս ամենի մասին չի կրնա մտածե»,- ասաց Շիրակի պետական համալսարանի ուսանողը:
Գյումրեցիների շրջանում կան մարդիկ, ովքեր արդարության պակաս են տեսնում:
«Պետք է լինեն արդար դատարաններ: Մնացածը կլինի ժամանակի ընթացքում: Կարեւորը, որ քաղաքացին հասկանա եւ տեսնի, որ օրենքի դեմ բոլորը հավասար են»,- ասում է մասնագիտությամբ իրավաբան անձանցից մեկը:
«Ուզում եմ պայծառ լուսավորված փողոցներ տեսնել, հայհոյող մարդկանց զսպող ոստիկաններ, աշխատանքային ժամից հետո բաց խանութներ, ոչ միայն մթերային, այլ ընդհանուր պրոֆիլի, բոլոր թաղամասեր հասնող եւ վերադարձող երթուղային կամ ավտոբուս՝ գոնե մինչեւ ժամը 22-ը, հատկապես՝ Մսի կոմբինատ, Նորավան: Կուզենայի, որ կարգավորվեր փողոցային աղմուկը՝ խանութների, ու տարբեր ավտոմատ սարքերից հնչող երաժշտությունների մասով, նաեւ լուսաբացին քաղաքապետարանի բանվորները փողոցները մաքրեին՝ առանց իրար բարձրաձայն ու խայտառակ հայհոյելու, կուզենայի, որ լինեին հասարակական զուգարաններ, որ ամբողջ քաղաքից, անգամ կենտրոնական մասերից, հատկապես Սայաթ-Նովայից, անձրեւից հետո թարմ մեզաբույր չտարածվեր, զզվելի է, նույն իրավիճակն է այգիներում նաեւ եւ ցանկացած հատվածում»,- նշեց մեր զրուցակիցներից մեկը:
«Ժողովուրդը պետք է դադարի թուրքաարաբական եւ ռուսական երաժշտությւոն լսել»,-կարծում է մեկ մայլ գյումրեցի:
Գյումրեցիները դժգոհ են նաեւ համայնքային ղեկավարումից: Նշում են, որ քաղաքին սրտացավ ղեկավար է անհրաժեշտ:
«Նախ՝ փոփոխությունը պետք է սկսվի Գյումրու կառավարումից: Չեմ գտնում, որ այսօր քաղաքի կառավարումը գտնվում է սրտացավ՝ Գյումրու խնդիրը լուծող մարդկանց ձեռքերում: Տեսնում եմ՝ անձային ցածր որակներ ունեցող, օրվա ժամերը իրենց առանձնասենյակներում անցկացնող եւ այդ առանձնասենյակները տարբեր նպատակների ծառայեցնող մարդկանց, ընդ որում, դրանց շարքում քիչ չեն հասարակության կողմից չընդունվածները: Քաղաքն ակնհայտ նահանջ է գրանցել նախկինում արձանագրած ցուցանիշներից: Քաղաքի բյուջեն կրճատվել է: Փաստ, որ չէր գրանցվել անգամ 90-ականններին: Պատճառաբանությունը ծիծաղելի է՝ արտագաղթ: Հո շենքերն ու շինություններն էլ չարտագաղթեցին: Երկրորդ. ժամակակակից քաղաքը՝ դա մաքուր քաղաքն է: Եթե հայտ է ներկայացվում Գյումրին դարձնելու տուրիստական քաղաք, ապա ուղղակի ծիծաղելի է, որ Գյումրին շարունակում է մնալ կեղտի, ցեխի, աղբի մեջ: Դա քաղաքային իշխանությունների ուղիղ պարտականությունն է, որը չի իրականացվում: Երեւի քաղաքային իշխանությունները տեղյակ չեն, որ Գյումրին, որքան էլ փող չլինի, պետք է արդեն առավոտյան 7-ին մաքուր լինի: 5 Տարի շարունակ քաղաքը չի ջրվում: Քաղաքում չկան մայթեր: Փորձե՞լ եք մի անգամ քաղաքի կենտրոնական փողոցների մայթերով քայլել՝ ոչ կոշիկ կմնա, ոչ՝ ոտք: Գյումրին չունի զարգացման հստակ ծրագրեր, չկան այդ ծրագրերի պլանավորման հորիզոնները: Տպավորություն է, որ ամեն ինչ արվում է զուտ միջառումներ կազմակերպելու եւ դրանք ողորկած ներկայացնելու համար: Գյումրին ունի չիրացված անչափելի ռեսուրսներ: Ընդ որում, խոսքը միայն ներդրումների մասին չէ, որոնք եւս չկան վերջին տարիներին քաղաքում, խոսքը՝ քաղաքի կառուցապատման՝ կոնկրետ վայրերում լուսավորություն, կանաչապատում, ասֆալտապատում իրականացնելու մասին է»,- եզրափակեց մեր զրուցակիցը:
Դավիթ Գասպարյան