Գաղտնալսումների մասին նոր օրինագիծը նախապատրաստական աշխատանքներ են Հայաստանում տոտալիտար վերահսկողական համակարգ հաստատելու համար
Ըստ իս գաղտնալսումների մասին նոր օրինագիծը նախապատրաստական աշխատանքներ են ոչ հեռու ապագայում Հայաստանում տոտալիտար վերահսկողական համակարգ հաստատելու համար լինի դա նեոլիբերալիստական թե այլ սոուսով:Հայաստանի քրեօպերատիվ վիճակը չեն արդարացնում չբարեփոխված ուժային կառույցներին այդպիսի դյուրությունների տրամադրումը:Միակ «բանական» բացատրությունը այն է, որ ստեղծվելիք տոտալիտար համակարգի մեջ միայն ԱԱԾ-ի մարդկային և այլ ռեսուրսները քիչ են այդպիսի լայնածավալ աշխատանքի համար: Մի զարմանալի զուգադիպությամբ Հայաստանում նոր կառավարությունը = Նիկոլը «սղցնում» են օրենքներ և որոշումներ որոնք հին ռեժիմի ժամանակ կարող էր հանրային մեծ դիմադրություն առաջացնել կա առաջացրել էր :Իսկ այնպիսի որոշումները որտեղ նոր կառավարության համոզումները չեն անցնում օրինակ Ամուլսարի հարցում Նիկոլենք գնում են հարցի ձգձգման ճանապարհով և չեն ուզում ուժային լուծումներով վնասեն իրենց վարկանիշին պահելով այդ վարկանիշը ավելի լուրջ խնդիրների համար որոնք իրենց առջև դրված են : Կան կասկածներ որ այդպիսի խնդիրներից մեկը Արցախի հարցին է առնչվում:Երբ Նիկոլին հաջողվեց տոտալիտար վերահսկության հասնել Հայաստանում ապա հաջորդ օրը կարմիր բերետավորները կգրոհեն Ամուլսարի պոստերը:
Արցախի հարցում կպարտադրվեն այնպիսի որոշումներ որոնք բխում են «Հայաստանի, Արցախի և Ադրբեջանի ժողովուրդների շահից», իսկ իրականում դրանք կբխեն կոնկրետ ուժային կենտրոնների շահերից:Չպետք է խաբնվել «Արցախը Հայաստան է» Նիկոլի հրապարակային գոռում գոչումներից եթե դրանց չեն հետևում դա ապահովելու գործնական քայլեր և դրան տանող բանակցությունների հիմքի վերանայմանը միտված առաջարկություններ Հայաստանից: Այս իմաստով ճիշտ կլինի, որ Արցախը մերժի Նիկոլի ոչ ֆորմալ թեկնածու և տեղական օլիգարխ Արայիկ Հարությունյանի նախագահելու հնարավորությունը:Չեզոքացնելու համար սոսկ համաշխարհային որոշակի ուժային կենտրոնների սցենարով Արցախի հարցի «լուծման» հնարավոր զարգացումները հայությունը պետք է կրկին գնա սուբյեկտանալու ճանապարհով:
Ցավոք այսօրվա խորհրդարանական մեծամասնությունը, որը ձևավորվեց էյֆորիկ ալիքի վրա ոչ ինտելեկտուալ և ոչ էլ կամային որակներով հեռու է այդ սուբյեկտայնության արտահայտիչը լինելուց և վերածվել է մեկ մարդու կամակատարի: Կարծես ժամանակն է, որ Հայաստանում ձևավորվի պայմանական ասած «Ազգային ժողովրդավարական ճակատ», որը ունենալով վերկուսակցական ձևաչափ իր մեջ կմիավորի անկաշառ կենսագրություն ունեցող հանրային-քաղաքական, քաղաքացիական դեմքերի, փորձագիտական շրջանակների և մտավորական շերտերի ձգտելով դառնալ հայոց սուբեկտայնության նոր թթխմոր նպատակ ունենալով դիմադրել երկրի տոտալիտար և ապազգային զարգացումների հնարավոր սցենարներին և նպաստել հայկական - ժողովրդավարական պետության զարգացման ընթացքին:
Ապրես Զոհրաբյանի ֆեյսբուքյան էջից