Ինչու Տեր-Պետրոսյանը չցանկացավ կանխել ողբերգությունը
Եւ այսպես, ՄԻԵԴ-ը ավարտել է «Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն՝ ընդդեմ Հայաստանի» հայցի քննությունը: ՄԻԵԴ-ի որոշումը, եզրահանգումները բավական հետաքրքիր եւ նույնիսկ մտահոգիչ են:
Հիշեցնենք, որ առաջին նախագահը վիճարկել էր իրեն, այսպես կոչված, տնային կալանքի ենթարկելու իրավաչափության հարցը:
Հիմա անդրադառնանք ՄԻԵԴ-ի վճռին: Այսպես, բարձ դատարանը անհիմն եւ անընդունելի է համարել Տեր-Պետրոսյանի բողոքն այն մասին, որ ինքը 2008թ. մարտի 1-ին զրկված է եղել ազատ տեղաշարժվելու իրավունքից:
Սա սովորական նախադասություն եւ սովորական վճիռ չէ: Սա նշանակում է, որ Տեր-Պետրոսյանը կարող էր գալ Մյասնիկյանի արձանի մոտ, կարող էր իրավիճակն այնպես փոխել, որ չլիներ ողբերգությունը, չլինեին զոհերը: Նա կարող էր, բայց նախընտրեց մնալ տանը, գուցե քաջ գիտակցելով, որ այդ որոշումով ավելի կսրի իրավիճակը:
Իսկ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի հազարավոր կողմնակիցներ հավատում էին, որ նա ցանկացել է կանգնել ժողովրդի կողքին, բայց նրան իշխանությունները թույլ չեն տվել: Կարելի է պատկերացնել այդ խաբված հոգեվիճակը հիմա, երբ անկախ, չեզոք, որակյալ դատարանը նման որոշում է կայացրել:
Այսպիսով, Տեր-Պետրոսյանը նախընտրեց ավելի սրել իրավիճակը եւ այստեղ նրան մեծապես աջակցում էր Նիկոլ Փաշինյանը, որը թույլ չտվեց, որ Դավիթ Շահնազարյանը ժողովրդին հեռացնի Մյասնիկյանի հրապարակից: Սա է իրականությունը եւ նաեւ այն, որ Տեր-Պետրոսյանը իր տանը նստած չցանկացավ ընդունել կաթողիկոսին: Իսկ եթե ընդուներ, ապա նրանք միասին իրավիճակից անարյուն դուրս գալու ճանապարհ հաստատ կգտնեին:
Հիմա Տեր-Պետրոսյանի կողմնակիցները թմբկահարում են ՄԻԵԴ-ի որոշման միայն մասը, այն հատվածը, որտեղ նշված է, թե 2008-ի մարտի 1-ի առավոտյան Ազատության հրապարակում իշխանություններն անհամաչափ ուժ են կիրառել խաղաղ ցուցարարների նկատմամբ եւ խախտել են նրանց՝ հավաքներ անելու իրավունքը:
Իհարկե խախտել են, իհարկե անհամաչափ ուժ են կիրառել, բայց ո՞վ է դա վիճարկում: Բոլորն էլ հասկացել էին, որ ոստիկաններն արջի ծառայություն մատուցեցին այն ժամանակվա իշխանություններին, երբ կարելի էր բոլորովին այլ լուծում եւ ճանապարհ գտնել:
Չմոռանանք ամենակարեւորի մասին, այդ անհամաչափ ուժիր կիրառման հետեւանքով, բարեբախտաբար, որեւէ զոհ եւ վիրավոր չէր եղել: Դրանից հետո իրավիճակը լարված էր, բայ հնարավոր էր ամեն ինչ հանգուցալուծել առանց արյունահեղության: Չմոռանանք, որ նույն իշխանություններն առաջարկում էին հեռանալ Մյասնիկյանի արձանի մոտից եւ հանրահավաքները շարունակել, օրինակ, Մատենադարանում:
Ահա սա է իրականությունը, դառը իրականությունը եւ այս որոշումը շատ կարեւոր էր, հատկապես եթե նկատի ունենանք, որ այսօր ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը, փաստաբանների պնդմամբ, ակնհայտ սարքած գործով գտնվում է կալանքի տակ եւ շուտով լինելու է նաեւ դատավարությունը: հետաքրքիր է, թե քննիչներն ու դատավորներն ինչ են անելու, երբ կա արդեն ՄԻԵԴ-ի վճիռը:
Գուցե Նիկոլ Փաշինյանն արդեն տեղյակ էր ՄԻԵԴ-ի վճռից, երբ մի քանի օր առաջ պատասխանելով հարցին, թե երկրորդ նախագահի դեմ սկսածը իրավակա՞ն գործընթաց է, պատասխանել էր. «Եթե այդպես չլինի, բոլոր այն մարդիկ, որոնք ոչ իրավական գործընթաց են նախաձեռնել, կպատժվեն»:
Աննա Բաղդասարյան
Top-News.am