Մարդիկ կան, ու հեղափոխություն լինի, չլինի` իրենք մարդ են
Երկրորդ օրն է զորակոչի ընթացքում բողոքարկման հանձնաժողովի նիստին եմ մասնակցում որպես լրագրող: Ծնողները համաձայն չեն բժշկական եզրակացությունների հետ. մեկը` հիմնավոր, մյուսը` անհիմն, ջղայնանում են, վիճում են, հուզվում են: Էսօր մի ,ոչ երևանյան ստանդարտների շատ սիրուն ջահել կին հենց սկսեց խոսել` հուզվեց, չէր կարողանում կարգին ձևակերպի միտքը, հեծկլտում էր: Դե, ջուր, բան, թեև ես հանձնաժողովի անդամ չեմ ու իրավունքներ չունեմ, բայց չկարողացա զսպել ինձ` ասում եմ`«լացեք, հանգստացեք, կսպասեն բոլորը, դուք մայր եք, դուք իրավունք ունեք»: Պարզվեց մայր չի, այլ ՍՕՍ մանկական գյուղի ծրագրի ղեկավար ու իր ծնողազուրկ սանի համար էր էկել ու մղկտում, ասում էր խնդիրներ ունի լուրջ, մեկին էդպես կորցրել եմ` չեմ կարող ինձ ներել: Բա: Մարդիկ կան ու հեղափոխություն լինի, չլինի` իրենք մարդ են:
Լուսինե Հովհաննիսյանի ֆեյսբուքյան էջից