Այս ինչ պատահեց հայոց աշխարհին
Պատկերացրեք գերմանական բունդեսթագի մի նախկին դեպուտատ ( վաղուց իր գործը ձախողած , խայտառակված ) հայտարարություն աներ այն մասին, թե գիտեք - գերմաներենը աշխարհի ամենաաղքատ լեզուներից է , գաճաճ քերականությամբ ( ընդամենը 4 հոլով ) , խղճուկ բառամթերքով ( մեծ մասը լատինական փոխառություններ ) , և այլն, և այլն ... Ինչպիսին կլիներ հասարակության վերաբերմունքը տվյալ գործչի հանդեպ ... Ավելին, առաջ գնալով, պնդեր , թե դոյչ , Դոյչլանդ ինքնանվանումները ժամանակավրեպ են այլևս, և որ հարկ է անցնել ջերմըն, Ջերմընի կամ ալեման, Ալեմանիա անվանումներին, ինչպես կոչում են օտարները ...
Ինչպիսին կլիներ հակազդեցությունը . սրան կհամարեին հոգեկան հիվանդ, իսկ մարգինալներն էլ ( դոկտոր Ֆլյուգերի և ֆրոյլեն Մագդայի թոռները ) ազգային ինքնասիրությունը վիրավորելու մեղադրանքով կվերաբերվեին իրենց ծանոթ մեթոդներով : Սա դեռ աշխարհի ամենադեմոկրատական և ամենաբարգավաճ երկրներից մեկում : Դառնանք մեր պատմությանը : Հ. Բագրատյանի հայտարարությունները ես հենց սկզբից էլ հոգեխանգարմունք ( փսիխոտիկ պրոդուկցիա ) չհամարեցի, այլ - ավելի խորքային, առավել վտանգավոր մի երևույթ : Մի պահ նույնիսկ թվաց, թե դարերի խորքից Սուրեն ոստիկանն է, մի ղզլբաշ սատրապ, կամ միրուքը հաչա մի ռուսական նամեստնիկ է խոսում Բագրատյանի բերանով: Մեր լեզվաբանները զուր են խռովվում, մտատանջվում կամ գիտականորեն փաստարկում: Ասածները լեզվաբանության հետ բնավ կապ չունեն: Քաղաքականության հետ կապ ունեն:
Ինչպես որ Ստալինի գրած ,,լեզվաբանական թեզիսները ,, որևէ կապ չունեին լեզվագիտության հետ, այլ ուղենշում էին մարդկանց հոգիների վրա տոտալ հսկողություն սահմանելու անելիքները: ,,Հոգևոր պոլիցայի,, դեր է վերցրել իր վրա Բագրատյանը ... Այսօր կգլորեն Հայաստան - Արմենիա ,,անհամարժեքությունը ,, , վաղը կասեն - բերեք հայատառը դարձնենք լատինատառ, հետո էլ կիրիլիցա, ավելի ուշ, կհորդորեն - հանրաքվե ,,Արմյանսկայա գուբեռնյա ,, օրակարգով և այլն ...
Տխրահռչակ Եգոր Թիմուրովիչ Գայդարը ( ներկայումս - հանգուցյալ, ով ժամանակին ,,շոկային,, մեթոդներով խորտակեց Ռուսաստանի պետական տնտեսությունը ) գրում է, որ միակ մարդը, ում գաղափարական աջակցության վրա կարելի էր հույս դնել - Հայաստանի վարչապետ Հ. Բագրատյանն էր (Гайдар Е., Дни поражений и побед, М., 1997, էջ 145 ): Ցավոք , տեսանք այդ ,,գաղափարական - տնտեսագիտական ,, էքսպերիմենտների աղետալի ազդեցությունը , երբ պատերազմող երկրի պետական սեփականությունը ապապետականացրին - փոշիացրին հիմնահատակ : 1996-ի ,,անհամ ընտրությունների,, առիթով Վ. Սիրադեղյանը բագրատյանական կառավարության վերաբերյալ ասում էր - չես կարողանում արդյունաբերություն աշխատացնես, գոնե մի քանի հատ ջրի մեքենա պիտի ունենաս ... ցուցարարներին ցրելու համար : Հիմա , ներկա կառավարիչներն ունեն այդ ջրցանները , ու երևի հենց այդ է սրանց ու Բագրատյանի տարբերությունը:
Վարդգես Դավթյանի ֆեյսբուքյան էջից